Béchamp en Pasteur. De waarheid

Mastery of the Body

DE SCHOKKENDE WAARHEID OVER VIRUSSEN & ANDERE MICROORGANISMEN:

Veel mensen hebben het hartverscheurende verhaal gehoord over Nikola Tesla, en hoe
Thomas Edison zijn werk stal en ervoor zorgde dat hij failliet ging. Al die tijd is Tesla zo
goed als gewist uit de geschiedenisboeken...

Maar hoeveel mensen weten van Antoine Bechamp en de massale fraude van een man die
Louis Pasteur was? Ik wed dat er niet veel zijn, omdat Bechamp te veel uit de geschiedenis
was gewist. De reden hierachter is eigenlijk veel sinister dan men zich kan voorstellen.
Tijdens zijn leven was Antoine Bechamp (1816-1908) een bekende en alom gerespecteerde
professor, leraar en onderzoeker. Hij was een actief lid van de Franse Academie van
Wetenschappen en gaf daar tijdens zijn lange carrière vele presentaties. Hij publiceerde ook
veel papers, die allemaal nog steeds bestaan en beschikbaar zijn.
En toch is hij uit de geschiedenis verdwenen.
Aan de andere kant is Louis Pasteur (1822-1895) een van de grote rocksterren van geneeskunde en biologie. Van de twee - Bechamp of Pasteur - is hij degene waar je
waarschijnlijk van hebt gehoord. Hij is een van de meest herkenbare namen in de moderne
wetenschap. Veel ontdekkingen en vorderingen in de geneeskunde en microbiologie worden
aan hem toegeschreven, waaronder vaccinatie en het middelpunt van zijn wetenschap - de
kiemtheorie van ziekte.

Louis Pasteur was eigenlijk een leugenaar, een lafaard en een bedrieger. Pasteur deed op zijn sterfbed afstand van zijn eigen theorie.
De kiemtheorie had het helemaal mis: "Het is het terrein, niet de kiem." citeerde Louis
Pasteur op zijn sterfbed...

Het zijn niet de bacteriën of de virussen zelf die de ziekte veroorzaken, het zijn de
chemische bijproducten en bestanddelen van deze micro-organismen die inwerken op het
onevenwichtige, slecht functionerende celmetabolisme van het menselijk lichaam die in
feite ziekte veroorzaken. Als het cellulaire metabolisme en de pH van het lichaam perfect in
balans of evenwichtig zijn, is het vatbaar voor geen ziekte of ziekte.

Met andere woorden, met ziekte geassocieerde micro-organismen produceren
oorspronkelijk geen ziektetoestand, net zomin als een gier een dood konijn produceert of
ratten afval produceren.
De zieke zure cellulaire omgeving werd gecreëerd door een giftig dieet, giftige
milieublootstellingen en een giftige levensstijl die de ziekelijke veranderingen van
ziektekiemen in bacteriën, bacteriën in virussen, virussen in schimmelvormen en
schimmelvormen in kankercellen in het lichaam ondersteunt.

Deze klassieke fout om te verwijzen naar symptomen zoals de ziekte tot op de dag van vandaag wordt begaan in alle medische scholen, druppelde van de professoren (wiens brood wordt beboterd door de farmaceutische industrie), naar alle medische studenten met de bedoeling de jonge, opkomende artsen tot een dodelijke mentaliteit en om juridische scriptschrijvers en slagers te zijn die onnodige chirurgische ingrepen uitvoeren.

De reden waarom alle artsen in het ongewisse worden gehouden door medische scholen die
Pasteur's kiemtheorie onderwijzen, is dat als ze de waarheid leren dat het de innerlijke
toestand van de patiënt is (dwz zuurstofgebrek, voedingstekorten, zure pH, opgebouwde
gifstoffen in en rond de cellen, slechte bloedsomloop, giftige emoties, enz.), niet de kiemen
die het groeimedium vormen voor bacteriën, virussen, parasieten of de groei van
kankercellen, zouden de meeste artsen hun schrijfblok en chirurgisch mes weggooien en hun behandelingsprotocollen focussen op het herstel van een gezonde cellulaire omgeving, die de kiemen, bacteriën en virussen onder controle houdt.

Door de virussen, bacteriën of kankercellen te doden met hun destructieve oorlogswapens,
activeren ze de evolutie van microzymen die de vijandige ziekteverwekkers sterker maken
door resistente stammen te creëren die in de toekomst meer ziekten zullen oogsten.
Niemand correleert hun nieuw gevormde ziekte een jaar later met de vorige
medicamenteuze behandeling.

Als de waarheid werd verteld, zou het resultaat, als de waarheid werd verteld, een
ziekenzorgindustrie van miljarden dollars die een eeuw lang minutieus door de wereldwijde
elite is opgebouwd, worden blootgelegd en afbrokkelen zoals het Babylonische rijk van
weleer. Er is geen medische doctrine die zo potentieel gevaarlijk is als een gedeeltelijke
waarheid die als hele waarheid wordt geïmplementeerd.

Om politieke redenen zijn de naam en onderzoeksresultaten van Antoine Bechamp, samen
met de controverse over de kiemtheorie, weggelaten uit de geschiedenis, medische en
biologische boeken, zelfs encyclopedieën. Het lijkt erop dat de historische
wetenschappelijke moord op Antoine Bechamp resulteerde in de monopolisering van de
medische wetenschap van geneesmiddelen en vaccinonderzoek.

Dit heeft onnoemelijke ellende voor de mensheid betekend. Het is ironisch dat Pasteur zelf op zijn sterfbed zou hebben toegegeven dat Claude Bernard gelijk had - de microbe is niets, het terrein is alles, maar zou nooit de eer geven voor de ontdekkingen van Bechamp. Bechamps ontdekking in zijn vroege onderzoek, dat alle levende wezens minuscule korrels bevatten, die hij microzyma's noemde, was de meest diepgaande ontdekking van de 20e eeuw. Microzyma's kunnen leven of dood veroorzaken

Microzyma's (wat kleine fermenten betekent), bewoont cellen, bloed en lymfevocht. Ze
fungeren als zowel de bouwer als de recycler van organismen. Ze bewonen cellen, de
vloeistof tussen cellen, het bloed en de lymfe. In de staat van gezond terrein. microzyma's werken harmonieus en fermentatie vindt normaal en gunstig plaats en maakt gezonde aerobe microben zoals acidophilus en bifidus.

Onder zieke pathologische interne omstandigheden (lage zuurstof, ondervoeding, zure pH,
slechte bloedsomloop, enz.), kunnen microzyma's de gezichten van microben veranderen als
een kameleon. Dit wordt pleomorfisme genoemd. Pleo betekent veel en morph betekent
vorm. Pleomorfisme betekent dus veranderen in vele vormen. Deze pathogenen kunnen
ofwel evolueren of delegeren, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden van de cel. Het
antwoord bij ziekteprocessen ligt in de conditie van je celbalans of ondersteunt het de
ontwikkeling van ongewenste gasten?

In de vroege stadia van zure pH in de lichaamsweefsels zijn de waarschuwingssymptomen
mild. Deze omvatten zaken als huiduitslag, hoofdpijn, allergieën, verkoudheid, griep en
sinusproblemen. Deze symptomen worden vaak behandeld (gemanipuleerd) met antibiotica
en onderdrukkende medicijnen. Met voortdurende onderdrukking van de
waarschuwingssignalen van een zure en nutriëntenarme omgeving, ontstaan er meer
ernstige symptomen naarmate de ziekte dieper wordt gedreven. Verzwakte organen en
systemen beginnen het te begeven (hart, long, schildklier, bijnieren, lever, nieren, enz.).

Helaas creëert symptoommanipulatie met farmacologie een magisch shell-spel van
ziekteverwisseling, waardoor in de toekomst ernstigere symptomen en ziektetoestanden
ontstaan die totaal verschillen van de oorspronkelijke ziekte. Het snelle medicijnspel van
voodoo-medicijnen is de oorzaak van de ziekte-epidemie in dit land en plaatst ziekenhuizen
en artsen als de nummer drie moordenaar in de VS.

Dus wat doet de moderne geneeskunde met hun vernietigende oorlogswapens? Je kunt
microzymen niet doden, ze zijn onverwoestbaar. Je kunt alleen een ziekelijke evolutie van
anaërobe pathogenen tot schimmels, schimmels, gisten en kanker veroorzaken. Het zijn de
microzymen die verantwoordelijk zijn voor de ontbinding van een dood lichaam terug naar
de bodem en het creëren van leven in de bodem voor toekomstige plantengroei.

Microzymen zijn een onverwoestbaar levend wezen dat niet kan worden vernietigd door
hitte, antibiotica of enig ander oorlogswapen. Mijn mening is dat de gifstoffen (zuren) uit de
microvormen samen het lichaam provoceren om symptomen van een genezingscrisis te
produceren om de giftige resten uit de neus te zuiveren of te elimineren via een loopneus, de huid door zweet, de dikke darm door diarree, en verhoogde ademhaling.

Het is dus belangrijk om te onthouden dat het niet de ziekteverwekkers zelf zijn die de
ziekte initiëren, ze verschijnen alleen vanwege een zuur, aangetast celterrein. Muggen
zoeken het stilstaande water, maar ze zorgen er niet voor dat het moeras stil komt te staan.

Alle ziekten zijn gerelateerd aan zuur:
Over het algemeen zijn degeneratieve ziekten het gevolg van ophoping van zuur afval in
zwakke cellen en organen die te zwak zijn om het huis schoon te maken. Wanneer we
worden geboren, hebben we de hoogste concentratie aan alkalische mineralen, waardoor we de hoogste pH hebben. Daarom komen de meeste degeneratieve ziekten niet voor als je jong bent. Ze treden meestal op na de leeftijd van 40 jaar.

De onderliggende oorzaken van kanker, hartaandoeningen, arteriosclerose, hoge bloeddruk,
diabetes, artritis, jicht, nierziekte, astma, allergieën, psoriasis en andere huidaandoeningen,
indigestie, diarree, misselijkheid, zwaarlijvigheid, tand- en tandvleesaandoeningen,
osteoporose, ochtend Ziekte, oogziekten, enz. zijn de ophoping van zuren in weefsels en
cellen, slechte bloed- en lymfecirculatie en slechte celactiviteit als gevolg van giftige zure
residuen die zich ophopen rond het celmembraan die voorkomen dat voedingselementen de
cel binnendringen.

Alle aaseters broeden als parasieten. Nadat voedsel is verteerd en in de bloedbaan is
opgenomen, wordt het via de bloedsomloop naar alle 75 biljoen cellen van het lichaam
vervoerd. Het lichaam elimineert wat het kan en de rest nestelt zich in de zwakste cellen.
Degenen die niet sterk genoeg zijn om het huis schoon te maken. In deze zich ophopende,
afgezette, dode afvalstoffen en pustuleuze soep broeden ziektekiemen als bacteriën,
virussen, schimmels en parasieten. Er vindt rotting plaats en pus (dat is ontbonden bloed),
parasieten, staartvinnen, lintwormen, verhard slijm en andere zure afvalproducten.

Dit noemt de wetenschap ziekte:
En de naam van de specifieke ziekte hangt af van de locatie van de afzettingen van deze
zure, giftige, etterende soep. Als de ophopende afzettingen zich in de gewrichten bevinden,
wordt dit artritis genoemd. Als de giftige afvalstoffen zich ophopen in de alvleesklier en de
bètacellen verzadigen die insuline synthetiseren, wordt dit diabetes genoemd. Als het giftige slib in de longen wordt gedumpt, wordt dit chronische obstructieve longziekte genoemd. Het is dezelfde ziekte.

Waar uw zwakste schakel in de keten van organen ook is, daar zal uw
genetische aanleg voor ziekte zijn.

Als de overbelasting te groot is voor het bloed, wordt overtollig zuur in de weefsels en
cellen gedumpt voor opslag. Dan moeten het lymfestelsel en het immuunsysteem
neutraliseren wat het kan en proberen het giftige afval weg te gooien. Als de lymfatische
ssysteem is over het algemeen overbelast door een gebrek aan lichaamsbeweging,
zuurafzettingen zullen de cellen verstikken en DNA beschadigen. Als het lymfestelsel door
inspanning en bloedsomloop pompt, zullen ze de zure afvalstoffen opnemen en via de
nieren neutraliseren. Helaas moeten ze ze meteen terug in de bloedbaan dumpen. Dit zal het bloed dwingen om meer alkalische zouten te verzamelen om te compenseren terwijl de lever en nieren worden belast. Dit berooft Peter om Paul te betalen.

Lichaam Elektrisch:
Een gezonde toestand hangt af van een hoog niveau van elektromagnetische negatieve
lading op de oppervlakken van weefselcellen. Zuurgraad is de tegenovergestelde lading en
dempt deze elektrische velden. Als de weefsel-pH te ver naar de zure kant afwijkt, stopt het cellulaire metabolisme en treedt zuurstofgebrek op. Zuurgraad en gebrek aan zuurstof zijn de ideale omgevingscondities om ziekelijke microvormen te laten gedijen. Dit zijn de
belangrijkste symptomen van ziekte. Kortom, acute of terugkerende ziekten en infecties zijn
ofwel de poging van het lichaam om minerale reserves uit alle delen van het lichaam te
mobiliseren, ofwel crisispogingen tot ontgifting. Het lichaam kan bijvoorbeeld zuren door
de huid afstoten en symptomen veroorzaken zoals eczeem, dermatitis, acne of andere
huidaandoeningen.

Chronische symptomen ontstaan wanneer alle mogelijkheden om zuren te neutraliseren of
te elimineren zijn uitgeput.
Dus tenzij de behandeling daadwerkelijk zuren uit het lichaam verwijdert en de bouwstenen
van voedingsstoffen vervangt, zal de genezing op zijn best slechts tijdelijk zijn en een
verdoezelende pleistertherapie, waardoor de ziekte dieper in een chronische toestand wordt geduwd. Onthoud dat er niet één medicijn op de markt is dat de zuurgraad van het lichaam vermindert of een voedingstekort aanpakt. Het ontnuchterende feit is dat bijna alle
medicijnen zuur zijn, vooral antibiotica, en toevoegen aan de zuurresten.

En als de medicijnen succesvol waren in het verwijderen van zuren uit een geïnfecteerd gebied, zou het zuur migreren naar een ander zwak weefsel in het lichaam dat daar bijwerkingen veroorzaakt, tenzij de behandeling de verwijdering van zuren uit alle lichaamsorganen inhoudt. Om deze reden is de huidige medische wetenschap pathetisch als het gaat om de genezing van degeneratieve en stofwisselingsziekten.

Kankercelgroei wordt veroorzaakt door zuur:

Laten we naar kanker kijken. Als je een allopathische arts zou vragen om kanker in een paar
woorden uit te leggen, is het beste dat ze kunnen bedenken na al die jaren van onderzoek
een celmutatie, een ontbrekend gen of misschien een virus dat immunosuppressie
veroorzaakt. Aangezien kanker geen plaatselijke ziekte is, maar een systemische
aandoening, komt het voor in de zwakste schakel(s) van het lichaam. Ik verwijs naar de
zwakste schakels van het lichaam als de dode zones omdat ze een afnemende
elektromagnetische lading dragen. Alle gezonde cellen dragen een elektromagnetische
negatieve lading, maar alle gefermenteerde cellen en hun zuren dragen een
elektromagnetische positieve lading.

Deze rottende cellen en hun zuren werken als een lijm (trekken elkaar aan) omdat
tegenpolen elkaar aantrekken, waardoor gezonde cellen aan elkaar plakken. Dit leidt tot
zuurstofgebrek waar gezonde cellen beginnen te rotten. Dit is kanker. Het is mijn conclusie
op basis van jaren van onderzoek en studie dat kanker en aids niets meer of minder zijn dan
een cellulaire verstoring van de elektromagnetische balans als gevolg van zure PHdisorganisatie van de cellulaire microzymen, hun ziekelijke evolutie naar bacteriën,
gistzwammen en schimmels, en hun productie van exotoxinen en mycotoxinen. Kanker is
daarom een vierletterig woord - ZUUR, vooral melkzuur als afvalproduct vanwege het lage
zuurstofgehalte en afvalproducten van gist en schimmel.

Dr. Otto Warburg, tweevoudig Nobelprijswinnaar, verklaarde in zijn boek The Metabolism
of Tumors. dat de primaire oorzaak van kanker de vervanging van zuurstof in de chemie van
de ademhalingscellen was door de fermentatie van suiker. De groei van kankercellen wordt
op gang gebracht door een fermentatieproces, dat alleen kan worden geactiveerd in
afwezigheid van zuurstof op celniveau. Net zoals overbewerkte spiercellen
melkzuurbijproducten produceren als afval, morsen kankercellen melkzuur en andere zure
verbindingen die een zure pH veroorzaken.

Als je je mond bedekt, wordt zuurstof afgesneden en wordt koolstofdioxide opgebouwd als
een zuur afval en zul je uiteindelijk flauwvallen door verstikking. En als de pH van uw
lichaam onder de zeven komt, wordt zuurstof afgesneden en raakt u in coma of sterft u. Het
bloed voert een evenwichtsoefening uit om de pH van het bloed binnen een veilig bereik
van 7,35 - 7,45 te houden.

Sommige cellen kunnen zich aanpassen en overleven door abnormale cellen te worden, zoals primitieve gistcellen, in plaats van te sterven zoals normale cellen dat doen in een zure omgeving. Deze abnormale primitieve gistcellen worden kwaadaardige cellen genoemd. Kwaadaardige afvallige cellen communiceren niet met de hersenfunctie of met hun eigen DNA-geheugencode. Daarom groeien kwaadaardige cellen voor onbepaalde tijd en zonder orde. Deze biologische aandoening is wat de wetenschap kanker noemt. Dit zou kunnen worden verbeterd door een alkalisch dieet en het versterken van het immuunsysteem.

De rivaliteit:
Het contact tussen Bechamp en Pasteur was constant en vaak bitter. Ze botsten vaak, zowel
in toespraken voor de Academie als in papers die eraan werden voorgelegd. Bechamp
toonde herhaaldelijk aan dat Pasteur's 'bevindingen' veelvuldige plagiaat (en vervormingen)
van Bechamps eigen werk bevatten.

Toen Bechamp en anderen bezwaar maakten tegen de plagiaat, wilde Pasteur zijn politieke
macht gebruiken om de carrière en reputatie van Bechamp te vernietigen. Pasteur is daar
helaas grotendeels in geslaagd. Hij was vaardiger dan Bechamp in het spelen van politiek en
het bijwonen van de juiste functies. Hij was goed in het maken van vrienden in hoge kringen
en was populair bij de koninklijke familie. Pasteur was met andere woorden een A-lister.
Bechamp was een arbeider.

De ideeën, evenals de karakters, van de twee mannen waren fundamenteel tegengesteld.
Pasteur pleitte voor wat we nu de 'kiemtheorie' van ziekte noemen, terwijl het werk van
Bechamp pleomorfisme probeerde te bevestigen; het idee dat al het leven is gebaseerd op de vormen die een bepaalde klasse van organismen tijdens de verschillende stadia van hun
levenscyclus aanneemt.
Dit verschil is fundamenteel. Bechamp geloofde dat zijn werk het verband aantoonde tussen
wetenschap en religie - het ene een zoektocht naar de waarheid, en het andere de inspanning om te voldoen aan individuele overtuigingen. Het is passend dat zijn boek Les Mycrozymas culmineert in de toejuiching van God als de Allerhoogste Bron.

De leringen van Bechamp staan lijnrecht tegenover de materialistische opvattingen van de moderne wetenschap van de twintigste eeuw.

“Deze micro-organismen (kiemen) voeden zich met het giftige materiaal dat ze in het zieke
organisme vinden en bereiden het voor op uitscheiding. Deze kleine organismen zijn
afgeleid van nog kleinere organismen die microzyma worden genoemd. Deze microzymen
zijn aanwezig in de weefsels en het bloed van alle levende organismen, waar ze normaal
gesproken in rust en onschadelijk blijven. Wanneer het welzijn van het menselijk lichaam
wordt bedreigd door de aanwezigheid van potentieel schadelijk materiaal, vindt er een
transmutatie plaats. Het microzym verandert in een bacterie of virus die direct aan de slag
gaat om het lichaam van deze schadelijke stof te ontdoen. Wanneer de bacteriën of virussen
hun taak hebben voltooid om het schadelijke materiaal te consumeren, keren ze automatisch terug naar het microzym-stadium”– Antoine Bechamp.

Antoine Bechamp was in staat om wetenschappelijk te bewijzen dat ziektekiemen de
chemische bijproducten en bestanddelen zijn van pleomorfe micro-organismen die inwerken
op het onevenwichtige, slecht functionerende celmetabolisme en dood weefsel dat in feite
ziekte veroorzaakt. Bechamp ontdekte dat de zieke, zure, zuurstofarme cellulaire omgeving
wordt gecreëerd door een toxisch / nutriëntenarm dieet, giftige emoties en een giftige
levensstijl. Zijn bevindingen laten zien hoe kanker zich ontwikkelt door de ziekelijke
veranderingen van ziektekiemen in bacteriën, bacteriën in virussen, virussen in
schimmelvormen en schimmelvormen in kankercellen.

Hij vond microzymen in elke cel in de bloedbaan, bij dieren, in planten en zelfs in rotsen. Hij vond ze vele jaren nadat het lichaam van het dier tot stof was verdord in de overblijfselen van dode dieren. Hij merkte op dat in een gezond organisme microzymen werken aan het herstellen en voeden van alle cellen; maar wanneer het terrein zuur wordt, veranderen de microzymen in virussen, bacteriën, gisten, schimmels en schimmels en bereiden ze zich voor om de gastheer af te breken.

Mastery of the Body geeft je de eigenwijsheid terug over je eigen biologie. Jij bent de
meester van dit prachtige voertuig en niemand heeft je goed uitgelegd hoe je ermee moet
rijden.
Leer begrijpen hoe je je ph-niveaus, je hormonen en je bloedsuikerspiegel in balans kunt
brengen, dat geeft je toegang om de juiste modus te vinden om je gezondheid aan te sturen op een natuurlijke manier die bij je lichaam past in harmonie met je Mind en Spirit.

Bron: onbekend